ابرآگاه به معنای ذهن بیش از حد عادی و عمیقی است که در اعماق ذهن انسان وجود دارد و به شکل ناخودآگاه تعامل می‌کند. این ذهن از تمامی اطلاعات، تجربیات، خاطرات و شناخته‌های فرد تشکیل شده و در بسیاری از موارد به عنوان یک منبع اطلاعاتی و ذهنی برای تصمیم‌گیری و انجام فعالیت‌هایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
ابرآگاه به عنوان یکی از مفاهیم مهم در روانشناسی شناختی، در زمینه‌های مختلفی مانند درمان روان‌شناختی، آموزش، مدیریت ورزشی و... مورد استفاده قرار می‌گیرد. در واقع، شناخت و به کارگیری این ذهن برای بهبود کیفیت زندگی و بهبود عملکرد در بسیاری از زمینه‌ها می‌تواند مفید باشد.
برای درک بهتر این مفهوم، می‌توان به دو دسته از ابرآگاهی اشاره کرد:
۱. ابرآگاهی شخصی: این نوع از ابرآگاهی مربوط به تجربیات، احساسات و خاطرات شخصی فرد است که درون او وجود دارد. این اطلاعات به شکل ناخودآگاه در ذهن فرد نهفته و به صورت خودکار و بدون نیاز به تلاش فعالانه فرد در اختیارش قرار می‌گیرد.
۲. ابرآگاهی جمعی: این نوع از ابرآگاهی مربوط به تجربیات و اطلاعاتی است که در جامعه و فرهنگی که فرد در آن زندگی می‌کند، وجود دارد. به عنوان مثال، می‌توان به افکار و باورهای جمعی، اصول و ارزش‌های اجتماعی، رسوم و آیین‌های مختلف، زبان و ادبیات، هنر و موسیقی و... اشاره کرد.
از دیدگاه روانشناسی، ابرآگاهی به عنوان یک منبع اطلاعاتی مهم در تصمیم‌گیری‌های فردی و ارتقای کیفیت زندگی شناخته شده است. برای به دست آوردن این اطلاعات، روش‌های مختلفی مانند روان‌درمانی، روانشناسی مثبت، خودشناسی و... به کار می‌رود.
- ۰۲/۰۱/۳۰